…ή αλλιώς πώς να
αποδείξεις το αυταπόδεικτο…..
Όποιος περιμένει να διαβάσει κάτι άλλο πέρα από αυτό που
περιμένει από εμένα, να κλικάρει αλλού…
Πρίν την επίσημη ανακοίνωση λίγα λόγια για τον ανταγωνισμό…
Alter Bridge – FORTRESS
Ok, καλή
μπάντα, με ορισμένα τους τραγούδια να κόβουν κώλους και να παίρνουνε
ταυτότητες. Το Addicted to Pain είναι ήδη ύμνος. Αλλά μέχρι εκεί. Μερικά καλά κομμάτια και
τίποτα άλλο. Α, και όποιος νομίζει ότι έχει κάνει καλό στον πλέον ακριβοθώρητο Mr. Kennedy η
συναναστροφή του με τον Slash,
μάλλον δεν ακούει το γατί που τραγουδάει στο τελευταίο live album των
Alter Bridge.
Dream Theater – DREAM THEATER
Ένα μπόλικο τίποτα. Η τεχνική είναι εκεί, ο John Myung πλέον βγαίνει φωτογραφίες (!!!), ο LaBrie δεν είναι πλεόν το πουτανάκι του Portnoy, αλλά… Αλλά… Άνευρο… Δεν σου
μένει νότα στο τέλος… Δεν λές «πω κάτσε να το ξαναβάλω μια…»
Ένα τίποτα… Και ακόμα απογοητευτικότερο το “LIVE AT THE LUNA PARK” live CD/DVD με ίσως τον
καλύτερο LaBrie από το 2004 αλλά με τον κύριο Mangini να μη
δικαιώνει τις εντυπωσιακότατες περγαμηνές του, λές και φοβάται να χτυπήσει τα
δέρματα….
Κρίμα…
The Dillinger Escape Plan – ONE OF US IS THE
KILLER
Εδώ είμαστε!!!
Μια μπαντάρα από την άλλη πλέυρά του Ατλαντικού, με έναν
δίσκο γεμάτο μουσικάρες.
Πωρωτικοί, τεχνικοί, δυναμικοί… Παντοδύναμοι!
Εντυπωσιακότατος δίσκος που κάθε φίλος της ακραίας, αλλά και
κάθε μουσικής πρέπει να ακούσει φέτος.
Γενικότερα, γαμάτος δίσκος. No 2 της χρονιάς με διαφορά από τον 3ο.
Έχω μείνει μόνος γιατί είμαι ο δολοφόνος…
Russian Circles – MEMORIAL
Γαμάτη περίπτωση μπάντας και αυτοί οι κύριοι.
Φανταστικός instrumental δίσκος, με τα ηχοτοπία του να εξάπτουν τη φαντασία του
ακροατή. Άρτια μπάντα συνολικά, με τους δίσκους τους να μη πέφτουν ποτέ κάτω
από το Πολύ Καλό.
Και τώρα το ζουμάκι…
Ε ναι λοιπόν!
KARNIVOOL – ASYMMETRY
Ήρθαν είδαν και απήλθαν.
Με το 3ο τους δισκογραφικό πόνημα ήρθαν και
κέρδισαν με το σπαθί τους καβάλα στα καγκουρό τους τον τίτλο των Πριγκίπων του Post-Progressive Rock.
Ναι αυτό παίζουν τα παιδιά… Και το λέω γιατί παρατηρώ μια
αδυναμία από σύσσωμο το αποσβολωμένο έθνος των μουσικόφιλων, που αυτοί όπως και
εγώ περιμένουνε τον Maynard να βγάλει δίσκο, να δώσει μια ταυτότητα σε αυτά τα καμάρια
από το Down-Under: Post-Progressive Rock
Δίσκος διαμάντι από την αρχή μέχρι το τέλος. Ακούγεται
αυστηρά μονοκοπανιά, χαρακτηριστικό δίσκου που έχουμε να δούμε από το 10000 Days των
(-μα πάλι αυτοί? –ΝΑΙ ΠΑΛΙ!!!) Tool.
Και πρίν συνεχίσω στην ανάλυση-αποθέωση του ASYMMETRY να λήξουμε μια για πάντα το θέμα: Όποιος πιστεύει πως
υπάρχει ομοιότητα-σύνδεση στη μουσική των Tool και των Karnivool μάλλον
δεν έχει αυτιά. Πέρα από το μέλι στη φωνή και των δύο αυτών χαρισματικότατων
τραγουδιστών, κανένα άλλο στοιχείο δεν δένει τους Βασιλιάδες με τους Πρίγκιπες.
Τώρα δεν θα μπούμε σε αναλύσεις μουσικολογικές και προσεγγίσεις 3ου
και 4ου βαθμού γιατί και πώς… Είπαμε, όποιος έχει αυτάκια…
Πάμε λοιπόν στο προκείμενο…
Είπαμε… Μονοκοπανιά!
Δίσκος δομημένος κινηματογραφικά. Μελωδίες που μόνο η
Φωνητική Ιδιοφυΐα που ακούει στο όνομα Ian Fucking Kenny, που είμαι σίγουρος ότι Ιστορία θα
τον ανακηρύξει την Χαρισματικότερη Φωνή που προίκισε αυτόν τον πλανήτη, μπορεί
να συλλάβει και να αποδώσει. Κιθάρες πότε αφαιρετικές και πότε overwhelming, όλα χτισμένα
πάνω σε έναν συνεχόμενο ρυθμικό οργασμό από το rhythm section.
Track –by –track
analysis δεν κάνω ποτέ και ούτε θα
κάνω τώρα (το
έκανα μόνο στην αποθέωση του THE CHEMICAL WEDDING του Bruce Dickinson… Αλλά
ο Bruce είναι Τιτάνας και δεν πιάνεται…) Αλλά γαμώ το κέρατό μου, αν ακούσεις το Aeons και δεν δακρύσεις μάλλον δεν σε αγκάλιαζαν πολύ μικρό.
Δίσκος σύντροφος νύχτα και μέρα, σε κρύο και βροχή.
Δίσκος ορόσημο που έφερε την καλύτερη full time μπάντα
στον πλανήτη αυτή τη στιγμή σε μια κατακλυσμική almost sold out περιοδεία
στην Ευρώπη (και όχι στην Ελλάδα Γιώργο Κοντονίνα).
Στιχουργικά concept για τον ψείρα οπαδό και μη, που αποτελούν την φυσική
συνέχεια όλων αυτών που προηγήθηκαν από τους Αυστραλούς.
Πείτε με μαλωμένο με την αλήθεια… Πείτε με ότι θέλετε… Αλλά
εγώ αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι ζούμε Music History in the making με αυτή τη μπάντα…
Για την αρτιότητα των προηγουμένων δίσκων τους θα μιλήσουμε
όταν ξεβαρεθώ και κάτσω να σας γράψω για τους Καλύτερους Δίσκους Όλων Των Εποχών (θα έχει πολύ ζουμί η φάση).
Ακόμα να το ακούσετε???
“Try to understand
We've another plan
We have crossed the
line
With an open mind…”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου